Revolution

  • Jan

    Hallo spellenspelers,

    Enige tijd geleden heb ik het spel “Revolution” van Phalanx Games aangeschaft. Ik heb het spel bekeken, de spelregels doorgelezen, zowel de Engelstalige als de Nederlandstalige, en geconcludeerd dat het een uitdagend- maar niet eenvoudig spel is. Ik heb het tot op heden echter nog niet mogen spelen.

    Heeft iemand spelervaringen met betrekking tot “Revolution” en is die iemand bereid die ervaringen met mij/ons te delen? Hoe lang duurt het spel, is het ook goed speelbaar met minder dan vijf spelers en zijn de spelregels duidelijk genoeg om te voorkomen dat het spel ontaardt in een voortdurend nalezen- en bediscussiëren van de spelregels? Is het een vloeiend en logisch spel en is de historische achtergrond in het spel te herkennen? Is het spel redelijk interactief en zijn de “wachttijden” nog een beetje af te zien?

    Bij voorbaat dank voor de eventuele reactie,

    met vriendelijke groet,

    Jan.

  • Maarten

    Laat antwoord, maar beter dat dan helemaal geen antwoord :-). Samenvattend kan ik zeggen dat over het geheel genomen de meningen toch een beetje verdeeld zijn. Ik vind het matig, anderen super.

    Om te beginnen met de spelduur. Reken op 6 uur voor 5 spelers als één ervan ervaren is en al een paar potjes achter de rug heeft *EN* er goede speelhulpen beschikbaar zijn. (Het kartonnetje dat Phalanx heeft bijgeleverd voldoet voor geen meter.) Maak er 8 uur van als die twee zaken niet aanwezig zijn. Met 3 spelers worden die getallen 4, respectievelijk 6 uur. Je kijkt hoe dan ook tegen een lange zit aan.

    Het leukst is het spel met de volle bezetting van 5 spelers: met 4 mis je de stabiliserende werking van de Adel waardoor financiëel sterke fracties bijzonder kunnen huishouden op de /citizen's allegiance table/. Met 3 spelers loopt het weer vlotter, maar je zult als katholieke fracties goed moeten samenwerken omdat je anders de winst vrijwel onmiddellijk uit handen geeft. Mijn voorkeur is 5 - 3 - 2/4.

    De spelregels zelf lijken in eerste instantie helder, maar bevatten een groot aantal onduidelijkheden die uitgespeld hadden moeten worden. In een grijs verleden heb ik op basis van emailcorrespondentie met Ulrich Blennemann een FAQje gemaakt: dat vind je op BoardGameGeek. Er blijven echter onbeantwoorde vragen over waarop geen antwoord te geven is: het is gewoon niet bekend. In die situaties moet je gewoon een beslissing nemen en spelen—van oeverloze discussies wordt niemand wijzer en, niet onbelangrijk, in 95% van de gevallen is de uitkomst van die discussie niet van invloed op het spelgevoel. Ik heb ergens vluchtig gelezen dat Phalanx aan een gereviseerde regelset werkt—laten we hopen dat dit geen gerucht is.

    Persoonlijk vind ik het spel niet erg vloeiend lopen. Akties gebeuren in spelersvolgorde waardoor je met meer spelers steeds meer wachttijd krijgt. Het feit dat het spel op een veel te klein bord wordt gespeeld komt het overzicht niet ten goede. Ook moet je nogal veel ‘prutsen’ hetgeen van het eigenlijke spel afleidt. Met ervaring wordt dat minder, maar het blijft rommelig.

    Ten tweede vind ik het spel zelf nogal taai en moeizaam doordat beweging van de speelstukjes niet bepaald soepel verloopt. Het is daardoor moeilijk om een bestaande situatie op het bord snel te veranderen: dit betekent dat als je ergens in ronde 2 een fout maakt, je de winst in ronde 5 uit handen geeft. Voor een spel dat zo lang duurt als Revolution is dat geen prettige eigenschap. Echt interaktief wil ik het daarom niet noemen, alhoewel je wel veel op elkaar moet inspelen.

    Of het spel historisch correct is, kan ik niet goed beoordelen: zo goed zit in niet in de 80-jarige Oorlog. Ik weet wel dat er relatief weinig variatie in de slotverdeling van de speelstukken aanwezig is: katholieken zie je vrijwel nooit in het noorden, gereformeerden vrijwel nooit in het zuiden. In dat opzicht mag je het wel historisch noemen, maar ik had liever een wat bonter spel gezien waarbij dit wél gebeurde.

    Al met al heeft het bovenstaande ervoor gezorgd dat Revolution bij mij niet meer uit de kast komt. Het duurt te lang, en geeft te weinig voldoening tijdens het spelen. Of, beter gezegd, na een half dozijn spellen vind ik het teveel van hetzelfde worden, want iedereen die het nieuw voor zich krijgt is wild enthousiast.

    Laat ik omwille van de objectiviteit ook wat positiefs zeggen: Revolution is een subtiel spel. Je moet voorzichtig manoevreren en letterlijk éénmaal op het juiste moment toeslaan, want een tweede kans krijg je niet meer. Als je daarvan houdt en ook geen bezwaar hebt tegen een steile leercurve, een lange speelduur en flinke ruzies om kleine stukjes grond en stad, is Revolution wellicht wat voor je. Anders zou ik het spel nog even dichtlaten, bij iemand anders spelen (twee, drie keer) en dan besluiten wat je met je dure en ongeopende doos doet.

    Veel succes!

  • Jan

    Hallo Maarten,

    Ondanks jouw niet al te positieve recensie heb ik vandaag een aanvang gemaakt met het spelen van mijn eerste spel “Revolution”. Aangezien ik nu pas jouw reactie lees valt mij dat dus niet kwalijk te nemen.

    Wat speelduur betreft kan ik het met je eens zijn. We zijn (met z'n vijven) om ongveer 14.00 uur begonnen en we zijn rond 18.00 uur geëindigd en hebben, met een korte onderbreking, drie beurten weten af te ronden.

    De spelregels zijn inderdaad logischer bij het doorlezen dan wanneer je aan het spelen bent, een aantal van Boardgamegeek gedownloade speelhulpen fungeerden daarbij waarvoor ze bedoeld waren nml. als speelhúlpen en werden hogelijk gewaardeerd. Desondanks diende er wel van tijd tot tijd teruggegrepen te worden op de Engelstalige spelregels. En uiteraard ontstonden toch nog een aantal discussie's.

    Ik ben het ook met je eens dat het spel “stroperig” verloopt hoewel ik dat persoonlijk niet echt als een nadeel ondervond. De grote hoeveelheid fases in een beurt (tot maximaal 20 fases) vond ik moeilijk te onthouden wat er toe leidde dat er voortdurend op de “spiekbriefjes” moest worden gekeken in welke fase we waren aanbeland. Dat de overzichtelijkheid, mede door het te kleine speelbord, nogal eens te wensen overliet ervoer ik als een groter nadeel. De oplopende hoeveelheid speelstukken die qua kleurstelling niet erg van elkaar verschillen (met name blauw, groen en grijs) zorgen er voor dat slechts na grondige bestudering van de situatie op het speelbord duidelijk wordt welke speler in welke provincie/hoofdstad/provinciestad de meerderheid bezit.

    Wat ik als grootste nadeel ondervond was de geringe mate van herkenbaarheid van de samenhang tussen de handeling en de uitkomst van die handeling. Kortom: het is moeilijk te bepalen wat het resultaat is van een bepaalde zet. Omdat ik het spel als een strategisch spel ervaar komt het m.i. aan op de zogenaamde “lange termijnplanning” waarbij gaandeweg zichtbare resultaten te bemerken zouden moeten zijn en dat mis ik wat in dit spel.

    Ondanks deze nadelen heb ik wél het gevoel een goed spel in handen te hebben. Er is naar mijn gevoel voldoende interactie in het spel en volgens mij heeft de heer F. Tresham geprobeerd de historische werkelijkheid zo goed mogelijk te benaderen. We hebben daarom unaniem besloten om het spel in een volgende sessie uit te spelen en ik ben zeer benieuwd hoe e.e.a. zal aflopen.

    Ik dank je voor je uitgebreide reactie en wens je nog veel spelplezier, al is het dan niet met “Revolution, the Dutch revolt 1568-1648”.

    Met vriendelijke groet,

    Jan.